Verslag van Yvonne.
Op 2 september speelde HS2 een beestachtige wedstrijd bij Quick die we uiteindelijk wonnen met 14-12; (met nog slagbeurt tegoed), de eerste winst van het seizoen! 9 september naar North Stars, ik zou op de club het materiaal halen, doe het hokje open: LEEG!!! Bellen/appen, niemand lijkt de tas meegenomen te hebben vanaf Quick…
Catcher gear bij elkaar geraapt, de rest maar lenen van de tegenpartij, op naar Noord. Alles staat vast, treinen staken dus iedereen zit op de weg, 5 minuten voor aanvang kom ik aan op het veld, we zijn pas met 6, nog 3 man onderweg…
Betty was inmiddels naar de auto gelopen om de knuppeltas van de dames te pakken, goed dat Willy met ons meespeelt deze avond. Deze wedstrijd hebben HS2 verloren met 19-3, het is toch anders als je je eigen materiaal niet hebt (hahaha).
Dames 1 speelt dinsdag 12 september een dubbel tegen Quick (daar waar de tas van HS2 staat), ik had gebrom gehoord over pitching en bied aan mee te spelen, indien nodig. Met al 14 spelers op de bank was aanvulling niet nodig, prima. Scheids? Was ook al geregeld! Ik hoefde dus alleen maar te komen aanmoedigen en de materiaaltas van HS2 weer mee te nemen, die we allen in euforische toestand waren vergeten.
Dus ik ga in mijn nette kleren naar het veld, want ik hoef alleen maar aan te moedigen… 3 minuten voor aanvang wedstrijd; geen scheids, “zou je dan toch willen scheidsen?” Ik kijk naar mijn schoenen, 10cm hoge hakken, uhhm tsja. Ik loop naar de dug-out en vraag om een paar gympies maat 40, ik krijg 3 paar aangeboden, 1 is genoeg. Na een snelle schoenwissel en omhangen van bescherming sta ik achter de plaat, GAME ON!
De eerste inning verloopt vlotjes met slechts een enkel puntje aan beide zijden. De 2e inning is een ander verhaal, de eerste 2 nullen vallen snel, maar de derde laat lang op zich wachten. Er lijkt wel groene zeep op de bal te zitten; wilde worp van 3 naar 1, gegrabbel bij de korte stop, aangooi op 2 die niet gevangen wordt en op 1 gaat t niet veel beter. Ook mijn scherpe slagzone helpt hier niet bij, ik had mij al voorgenomen om de derde inning mijn zone te verbreden.
<Ik moet mij wel inhouden om geen aanwijzingen te geven over steels en waar de bal is, dit is pas de 5e wedstrijd die ik scheids.>
Toen ineens een line-drive naar 2e honk, zo in de handschoen en hij blijft nog zitten ook, YES!!! Wissel!!! Nu de puntjes terugpakken; honkslag, 4 wijd, doorgeschoten bal, gaat goed, dames! Dan word ik benaderd door de coach van Quick:” zij staan 1 punt voor en het is tijd”. Met pas 1 uit is het ‘EINDE WEDSTRIJD!’ en mijn dienst zit erop, Capitals win 8-7! Ik draag de spullen over aan de scheids van Quick, die de volgende wedstrijd gaat doen, trek mijn eigen schoenen weer aan en voeg mij bij het overige publiek. De scheids die deze wedstrijd zou scheidsen, was inmiddels ook gearriveerd, hij was naar Oost gereden… miscommunicatie. Als goedmaker is hij op 1 gaan coachen.
Wedstrijd 2 verloopt voor de Capitals soepeler dan de eerste wedstrijd, dat was de warming-up, bij Quick juist andersom, misschien zwaar weekeind gehad… Na 3 innings staat er 11-6 voor Capitals op het scoreblok, double win voor onze Dames!
Misschien brengt het veld van Quick ons meer geluk dan elders, wel jammer dat de kantine zo ver van het veld af is… Oh en die materiaaltas is ook weer waar deze hoort!